Międzynarodowe mistrzostwa Francji w tenisie, jeden z czterech turniejów zaliczanych do Wielkiego Szlema rozgrywany w Paryżu na kortach imienia Rolanda Garrosa na przełomie maja i czerwca. Pierwszy turniej pod nazwą Championnat de France został rozegrany w 1891 i miał lokalny charakter. W 1897 do udziału dopuszczono kobiety, a w 1912 rozpoczęto grę na mączce ceglanej (do tego czasu grano w tenisa wyłącznie na kortach trawiastych). W 1925 do rozgrywek dopuszczono najlepszych graczy spoza Francji i zmieniono nazwę turnieju na Championnats Internationaux de France. Powrócono wtedy na chwilę do kortów trawiastych (1925–1927). Nawierzchnia ziemnego kortu w Paryżu wykonana jest z czerwonej mączki, a piłka po odbiciu się od niej zwalnia, robiąc przy tym wysoki kozioł. Sprawia to, że mocny serwis przestaje być dużym atutem na tej nawierzchni.